منبع: آیت نور ۳۳۵ تا ۳۴۲
با پيروزى سريع انقلاب و در شرائط نابسامان وزارتخانهها و مراكز فرهنگى، امنيّتى و خدماتى؛ مساجد كه سنگرهاى اصلى رشد و تداوم نهضت اسلامى بودند با جلودارى علماى دين، نقشهاى اصلى اداره امور را در قالب «كميتهها» پىگيرى كردند، كه در اين ميان جامعترين و منسجمترين برنامه در مسجد قائم شكل گرفت كه تأمّل در آن، روح تفكّر تشكيلاتى و كار گروهى و منظّم كردن زير نظر كارشناس الهى را در شخصيّت بىنظير حضرت علّامه أعلى الله مقامَه به نمايش ميگذارد:
«... ما آن وقت در مسجد قائم هجده كميته تشكيل داديم كه در رأس آنها امام جماعت بود، بعد هيئت راهنمائى، و بعد هيئت اجرائى كه داراى سه نوع كميته بود: يكى امور اجتماعى، يكى امور فرهنگى، يكى امور رفاهى.امور اجتماعى پنج كميته داشت كه عبارت بود از: كميته امر به معروف و نهى از منكر، كميته داورى و حلّ اختلاف، كميته تماس و هماهنگى با سائر انجمنهاى اسلامى، كميته آمار و نظر خواهى، كميته امور دفاعى و تعليم نظامى.
امّا امور فرهنگى هشت كميته داشت: كميته درس قرآن و تفسير، كميته حوزه علميّه و طلّاب، كميته كتابخانه و انتشارات، كميته تحقيق در امور علمى و فلسفى، كميته تبليغ و سخنرانى و بحث آزاد، كميته آموزش زبان عربى و زبانهاى خارجى، كميته تهيّه فيلم و عكس و اسلايد و نمايشگاه، كميته امور ورزشى و پرورشى، كوه پيمائى، شنا و غيره.
امّا امور رفاهى هم پنج كميته داشت: كميته امور درمانى و بهداشت، كميته صندوق قرض الحسنه، كميته تعاون و امور خيريّه، كميته رسيدگى به امور فقراء و مستضعفين، كميته فروشگاه اسلامى».
بارى، آنچه در اين فصل گذشت نگاهى بود گذرا بر حدود بيست و چهار سال اقامت مرحوم حضرت علّامه قدّس الله نفسه الزّكيّة در طهران؛ و همانگونه كه در اين بخش ديديم حضرت آقا از لحظه ورود به طهران با مركز قرار دادن پايگاه اسلامى و الهى مسجد، به ارشاد و تبليغ اسلام و پرورش و تعليم نفوس مستعدّ، و نيز تلاش براى گسترش مبارزه با طاغوت و تداوم نهضت اسلامى و تحقّق حكومت اسلام مىپردازند كه با گوشههائى از آنچه در برخى از آثارشان بدان اشاره فرمودهاند آشنا شديم.
ولى در اوج درخشش و ظهور موفّقيّتهاى معرفتى، تربيتى، سياسى ايشان در دوره سياه طاغوت و به ثمر نشستن نظرات و زحمات و راهكارهاى الهىشان در سامان دهى امور كه آيندهاى روشن از مقبوليّت عامّه و موفّقيّت ظاهرى و رو به رشد سياسى و اجتماعى را در پى داشت؛ در حركتى به ظاهر نابهنگام و با شتابى عجيب، إقدام به مهاجرت به مشهد مقدّس و آستان بوسى حضرت امام علىّ بن موسى الرّضا عليه آلاف التّحيّة و الثّنآء مىنمايند كه آثار و برکات بسیاری به همراه داشت