حضرت آیت الله سید محمود شاهرودی در سال ۱۲۹۳ قمری در یکی از توابع شهر بسطام در خانواده ای اصیل و مذهبی، به دنیا آمدند.به خاطر علاقه وافر به کسب علوم و معارف اسلامی، واردحوزه علمیه بسطام گردیدند. مقدمات را نزد عالم فرزانه فاضل بسطامی فرا گرفته سپس به حوزه علمیه بید آباد شاهرود رفته، و از محضر مرحوم مدرس و اساتید دیگری استفاده کردند.
ایشان پس از گذراندن تحصیلات مقدماتی در حوزه علمیه بسطام و شاهرود به مشهد مقدس عزیمت کرده و با تلاش فراوان در ۳۵ سالگی به مدارج عالی علمی دست یافته و با اخذ درجه اجتهاد به نجف اشرف هجرت کرد.
در محضر درس مرحوم آقاى آخوند خراسانى صاحب كفایه به مدت یكسال و نیم استفاده نمودند. پس از فوت استادشان به مجلس درس مرحوم میرزای نائینى و آقا ضیاء عراقى حاضر شدند و از آن دو بهره وافى بردند و همزمان به تدریس و تربیت طلاب مشغول شدند.
پس از فوت استادشان مرحوم آقاى نائینى، تدریس خارج ایشان شروع گشت و مورد توجه فضلا و طلاب قرار گرفت. با فوت مرحوم آقاسید ابوالحسن اصفهانى رساله عملیه ایشان در دسترس مقلدینشان قرارگرفت. پس از درگذشت مرحوم آیت الله بروجردى مرجعیت ایشان در خصوص ایران و عراق و خلیج، شهرت و توسعه بیشترى حاصل نمود و حوزه بحث فقه و اصول ایشان در نجف فضلا وعلماء بیشمارى را در برداشت و نماز جماعتشان در مسجد هندى بیشترین نمازگزار را داشت.عمر پر بركت مرجعیت ایشان همواره در تربیت فضلا و علما و رسیدگى به امور حوزه و تدریس و تألیف بود و آثار فراوانى مانند «كتاب الحج» و «كتاب الاجاره» و «یك دوره اصول» از ایشان به جا مانده است.
ایشان حتی بعد از مقام منیع مرجعیت نیز مدتی در خانه استیجاری زندگی می کردندایشان به اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم علاقه فراوان داشتند. این چنین بود که حدود ۲۶۰ بار، برای زیارت ابا عبد الله الحسین علیه السلام پیاده از نجف به کربلا سفر کرده و حتی در ۹۰ سالگی نیز اینگونه زیارت را
ترک نکردند.
آیت الله سید محمود شاهردوی سرانجام پس از قریب یك قرن عمر سراسر فضیلت و تلاش علمى و سرپرستى حوزات علمیه، در ۱۷ شعبان ۱۳۹۴ هجری قمری دارفانى را وداع نموده و در صحن مطهر امیر مؤمنان على (علیه السلام) در سمت بالاى سر مدفون گردیدند.
و در «امام شناسی» نيز مطلبى را به مناسبت مقام از آية الله شاهرودى أعلى الله مقامه بيان مىنمايند كه با همه كوتاهى شيرين و قابل دقّت است «... : خدايش رحمت كند مرحوم آية الله حاج سيّد محمود شاهرودى تغمّده الله برضوانه كه يكى از اساتيد فقه حقير در نجف اشرف بودند، يكروز بر فراز منبر در بين درس ميفرمود: سه دسته، مقدّس مآب و اهل عبادتهاى صورى و بىمعنى ميشوند: ۱- طلبه درس نخوان ۲- تاجر ورشكسته ۳- حاكم معزول.»[۱]
۱. امامشناسى جلد۱۰، ص: ۱۸۶