کانال تلگرام نورمجرد
وصیت نامه علامه طهرانی دنیا اثبات معاد مراحل معاد حقیقت معاد مخلصین و معاد چگونگی مرگ قبض روح ترس از مرگ حقیقت مرگ آمادگی برای مرگ اقسام مرگ ادله شبهات اقوال قیامت معاد مرگ برزخ معاد شناسی گوشه ای از ابتلایات... علامه طهرانی و مسجد... روحیه علم جویی و مع... روحیه علم جویی و مع... اجازه روایی و شهادت... نگرشی بر مقاله بسط ... ارتباط با علامه طبا... بازگشت به طهران و ت... علامه طهرانی و تلاش... تولد، کودکی و نوجوا... علامه طباطبایی آیت الله حاج شیخ مر... آیت الله خویی جلسات ذکر و مسایل س... بیشتر
نور مجرد > سیره > سیره علمی > سیره عبادی سلوکی > امتیاز اصلی علامه طهرانی (ره) از دیگران

امتیاز اصلی علامه طهرانی (ره) از دیگران

مربوط به دسته های:
سیره عبادی سلوکی -

نویسنده: آیت‌الله سید محمد صادق حسینی طهرانی

منبع: کتاب نور مجرد، صفحه



فهرست
  • ↓۱- سالك إلى اللـه هميشه طالب لقاء خود خداوند
  • ↓۲- پانویس

سالك إلى اللـه هميشه طالب لقاء خود خداوند

سالك إلى اللـه، به مادون معرفت ذات خداوند قناعت نمى‌كند

آرى، سالك إلى اللـه هميشه طالب لقاء خود خداوند و فرو رفتن در بحر أحديّت او است و به مادون معرفت ذات قناعت نمى‌كند و زمزمه او چنين است:

رَبِّ أَدْخِلنِى فى لُجَّةِ بَحْرِ أَحَدِيَّتِكَ وَ طَمْطامِ يَمِّ وَحْدانِيَّتِكَ وَ قَوِّنى بِقُوَّةِ سَطْوَةِ سُلطانِ فَرْدانِيَّتِكَ حَتَّى أَخرُجَ إلى فَضآءِ سَعَةِ رَحْمَتِكَ، وَ فى وَجْهِى لَمَعاتُ بَرْقِ الْقُربِ مِن ءَاثارِ حِمايَتِكَ، مَهيبًا بِهَيْبَتِكَ عَزيزًا بِعِنايَتِكَ مُتَجَلِّلاً مُكَرَّمًا بِتَعليمِكَ وَ تَزْكيَتِكَ، وَأَلبِسْنِى خِلَعَ العِزَّةِ وَ الْقَبولِ وَ سَهِّلْ لى مَناهِجَ الوُصْلَةِ وَ الوُصولِ وَ تَوِّجْنى بِتاجِ الكَرامَةِ وَالوَقارِ وَ أَلِّفْ بَينِى وَ بَينَ أَحِبّآئِكَ فى دارِ الدُّنيا وَ دارِ الْقَرارِ. [۱]

«پروردگارا! مرا در ميان أمواج متلاطم و خروشان بحر أحديّت خود و در وسط درياى وحدانيّتت فروبر، و با قوّت سلطنت يكتائى‌ات قدرتم ده تا از سياهى و تنگى عالم كثرت رهيده و به آسمان وسيع رحمتت بال گشايم! در حاليكه از آثار حمايتت سيمايم آينه‌وار فروغ آفتاب قرب تو باشد و در سايه هيبت تو با هيبت و در پرتو عنايتت عزيز و باشكوه باشم؛ و به واسطه اينكه تو مرا آموختى و لوح دلم را صيقل زدى جلال و كرامت يافته باشم.

خلعت‌هاى عزّت و قبول را بر من بپوشان و راه‌هاى پيوند و وصالت را برايم هموار گردان و تاج كرامت و بزرگى را بر سرم بگذار! و بين من و دوستانت در دنيا و آخرت انس و الفت انداز.»

امتياز أصلى علاّمه والد از ديگران همين بود كه اين دعا در حقّ ايشان به استجابت رسيده و متحقّق به اين حقائق شده بودند؛ با تمام وجود در درياى أحديّت غرق گشته و از هر تعيّنى عبور نموده و به واسطه انغمار در عبوديّت، خلعت عزّت را در برنموده و تاج كرامت و وقار را بر سر و همين امر ايشان را از حيطه وصف و شرح و بيان بيرون برده بود.

پانویس

۱. مفاتيح‌الجنان، ص ۱۰۷، قسمتى از دعاى سيفى صغير.