توجه علامه طهرانی به علوم اصلی

منبع: آیت نور صفحه۴۱۵ و ۴۱۶‌

توجّه علامه طهرانی به علوم اصلى

عطش فراوان علامه طهرانی براى فراگيرى چنين نبوده است كه حساب نشده باشد و ايشان را بدنبال خود به هر سمتى بكشاند، بلكه ايشان پس از ورود به طلبگى و آشنائى با معارف إلهى تمام همّت خويش را در بهره‌ورى گسترده در زمينه علوم اسلامى و آنچه بدان مربوط مى‌شود متمركز ساختند، و از پرداختن به علوم ديگر كه حتّى گاهى فراگيرى‌اش براى همه كس دست نميدهد و براى ايشان فراهم مى‌شده است نيز پرهيز مى‌نمودند. مورد ذيل نمونه‌اى از آن موارداست:

«اين حقير روزى به منزل يكى از بزرگان و دانشمندان اهل خطابه و منبر بجهت ديدن او كه در شهر ما وارد شده بود رفتم، و او مى‌گفت: من كيميا دارم و ميخواهم آن را به شما بدهم. من گفتم: من لازم ندارم. گفت: چرا؟ من تا بحال به أحدى نداده‌ام.

گفتم: در سالهاى جوانى كه در مدرسه طلّاب درس ميخواندم، از كثرت اشتغال و مطالعه از خدا تقاضا داشتم كه اى كاش براى من شبانه روز از بيست و چهار ساعت قدرى بيشتر مى‌شد تا من ميتوانستم استيفاء حظوظ علمى را بنمايم؛ و تا بحال هم نشده است كه عمر خود را صرف جمع‌آورى مال نمايم؛ اينك سزاوار نيست طلا و نقره‌اى بدست آورم.

تو به غير علمِ عشق ار دل نهى		سنگ استنجا به شيطان مى‌دهى‌
لوح دل از فضله شيطان بشوى		اى مدرّس درس عشقى هم بگوى‌

آن بزرگ بر من دعا كرد و تحسين نمود. »^[۱]

پانویس