اصل اين رساله در جلد ششم دوره امام شناسی بمناسبت بيان مقدّمات تاريخى واقعة غدير آمده است كه بواسطة اهمّيّت آثار تاريخ و تقويم در جامعه ، استخراج و بصورت مستقلّ طبع گرديده است.
مباحث اين رساله تفسير آية «إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِندَ اللَهِ اثْنَا عَشَرَ شَهْرًا فِى كِتَـبِ اللَهِ ...» و خطبة مشهور رسول خدا در منى و تفسير آية نسىء مىباشد.
ـ عدم مشروعيّت تبديل سال و ماه قمرى به شمسى.
ـ دست أجانب در تغيير تاريخ مسلمين.
ـ نام ماههاى باستانى شمسى مربوط به آئين زردشت است.
ـ فوائد سال قمرى و مضارّ سال شمسى.
ـ ماههاى قمرى مطابق با فطرت انسان است.
ـ مبناى ساعت در اسلام بر غروب آفتاب است.
ـ فوائد ساعت غروب کوک.
ـ احياء ملّيّت و ملّىگرائي در برابر اسلام غلط است.
ـ براى عدم ابتلاء به نسىء چارهاى جز پذيرش تاريخ قمرى نداريم.
ـ نظر اسلام در مورد نوروز.
ـ روايات وارده در غسل و نماز و دعا در لحظه تحويل سال صحيحالسّند نيستند.