ضرورت هجرت علامه طهرانی به نجف

منبع: آیت نور صفحه ۱۵۳ و ۱۵۴

ضرورت هجرت علامه طهرانی به نجف

با گذشت ايّام، پشتكار و جدّيّت كم نظير مرحوم علامه طهرانی در كسب علوم و معارف اسلام و پيمودن مراحل علمى و كسب كمالات معنوى و طىّ طريق إلى الله و سير و سلوك و تزكيه نفس نزد استادى جامع همچون علّامه طباطبائى، به بار مى‌نشيند و چهره ايشان در قم بعنوان فاضلى ارجمند ميدرخشد و بسيارى را متوجّه خود مى‌سازد. و اگرچه به مقام اجتهاد رسيده بودند و اين خود نشان دهنده استعداد بسيار و همّت والا و تلاش شبانه روزى طلبه‌اى است كه در مدّت كمتر از هفت سال به مرحله اجتهاد دست يابد، ولى عشق به باب مدينه علم نبوى حضرت أمير المؤمنين عليه الصّلوة و السّلام او را به نجف ميخواند، و برخى آشنايان هم بر اين امر تأكيد مى‌كنند. خودشان مى‌نويسند:

«... الحمد للّه و له الشّكر كارمان در قم تمام شد. من هنگامى كه از قم حركت كردم براى نجف اشرف بعضى از اساتيد ما نظر ميدادند كه من مجتهدم.

بسيارى از دوستان به من نظر خاصّى داشتند و پيوسته با اين نظر با ما مواجه بودند. مرحوم آية الله شيخ محمّد صدوقى يزدى رحمة الله عليه- كه چه آدم شريف و خوبى بود- يكروز آمد حجره ما و گفت: من امروز فقط آمده‌ام اين را به تو بگويم كه: جنابعالى مجبورى و موظّفى و خلاصه متعهّدى از طرف‌ پروردگار كه به نجف بروى و حدّاقل شش سال طهران نيائى ...»

پانویس