مراد از معروف

نویسنده: حضرت علامه آیةالله حسینی طهرانی قدّس‌سرّه

منبع: ترجمه رساله بديعه در تفسير آيه ألرجال قوامون على النساء...، ص ۸۷

مراد از «معروف»

معروف آن چيزى است كه مردم آنرا به خوبى مى‌شناسند، و عرف آنرا از نظر تمدّن متداول اجتماعى ميپذيرد و ضدّ آن منكر است. و آن چيزى است كه عرف آنرا انكار ميكند و در حيات اجتماعى قبول نمى‌نمايد. پس معروف حتماً بايد چيزى باشد كه مورد امضاء و تصديق عقل قرار گيرد و شرع به آن دستور دهد اعمّ از سنّت‌هاى پسنديده و فضائل اخلاقى و اخلاق حميده. و چون اسلام شريعت خود را بر پايه فطرت واقعى و خلقت اصلى نوع انسان بنا نهاده است، معروف نزد وى همان است كه مردم آنرا بپذيرند، البتّه مردمى كه بر مسير فطرت حركت كرده و از راه مستقيم و روش استوار آن خارج نشده‌اند.