کتاب نور مجرد

معرفی کتاب نور مجرد

این کتاب، مجلّد اوّل از نوشتجات و عرائض حضرت آیةالله حاج سید محمدصادق حسینی طهرانی است که به عنوان مجموعه دوّم آیت نور، یادنامه عالم ربّانی و عارف صمدانی اُعجوبة زمان و وحیده دوران، إنسان‌العین و عین‌الإنسان، نورمطلق و روح‌مجرّد آیت‌عظمای الهی، سیّد‌الطائفتین حضرت آیةالـله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی أفاض‌الـله‌علینا من برکات نفسه‌القدسیّة به زیور طبع آراسته شده تا موجب تنوّر قلوب دلباختگان و مشتاقان حضرت حقّ گردد.

جلد اوّل این کتاب مشتمل بر دو بخش است، بخش نخستین پیرامون قسمتهایی از سیرة علمی علّامة در تحصیل و برخی رهنمودهای ایشان برای طلّاب علوم دینی است که در موفقیّت طلّاب بسیار راه‌گشاست و بخش دوّم مشتمل است بر توضیحاتی دربارة مقام عرفانی و برخی اساتید و کلیّات و اصول عرفانی ایشان و همچنین برخی از نصائح و دستورالعمل‌های آن بزرگوار در دقائق و ظرائف سلوک‌إلی‌الـله.

منتخبی از بخش اوّل کتاب (علم و تحصیل):

ـ عظمت قدر و منزلت علماء.

ـ سعة وجودی علماء بالـله و بأمرالـله.

ـ تضلّع مرحوم علّامه در ادبیّات عربی و فارسی.

ـ برتری مرحوم علّامه در تدریس فلسفه.

ـ مقام علمی مرحوم علّامه از زبان بزرگان.

ـ لزوم الگوگیری اهل علم از سیرة علماء سلف در استفاده از فرصت ها.

ـ علم با راحتی و تن آسائی بدست نمی‌آید.

ـ اساتید مرحوم علّامه در قم و نجف اشرف.

ـ تعبیر بلند مرحوم علّامه از مقام علمی مرحوم آیةالـله بروجردی(ره).

ـ احترام و تواضع متقابل مرحوم علّامه و استادشان حضرت علّامه طباطبائی.

ـ هم درسها و هم بحث های مرحوم علّامه.

ـ پاره‌ای از حقوق استاد بر متعلّم.

ـ مرحوم علّامه واقعاً و قلباً نسبت به اساتیدشان متواضع بودند.

ـ فقیه واقعی در فرمایشات امام رضا علیه‌السّلام.

ـ اوّلین سفر تبلیغی مرحوم علّامه.

ـ نگارش دورة علوم و معارف اسلام برای تأمین غذای فکری و معنوی مردم بوده است.

ـ غیرت مرحوم علّامه بر میراث مکتوب اسلامی و حراست از تراث علمی شیعه.

ـ شرائط لازم برای ورود به حوزة‌علمیّه.

ـ سفارش مرحوم قاضی و مرحوم حدّاد به خوب درس خواندن.

ـ شرائط تحصیل علم برای زنان.

ـ لزوم ایجاد فضای اسلامی برای تحصیل دختران در رشته های خاص.

ـ نهی مرحوم علّامه از فرستادن دختران به دبیرستان.

ـ ابتکار مرحوم علّامه در تشکیل دورة تحصیلی تکمیلی برای صبایا.

ـ نظرات مرحوم علّامه راجع به نحوه تحصیل علوم حوزوی.

ـ تأسّف از نبودن حوزه های اخلاق و عرفان عملی.

ـ هدف از تحصیل علم، هدایت یافتن خود و دستگیری از خلق است.

ـ اگر قصد دارید عالم شوید، عالم عارف شوید.

ـ تأکید مرحوم علّامه بر حفظ زیّ طلبگی و توصیه های ایشان به طلّاب در این‌باره.

ـ ملاک انتخاب مصاحب و استاد.

ـ برکات مصاحبت با علماء ربّانی و مفاسد معاشرت با علماء سوء.

ـ اجتناب علّامه و بزرگان از علماء از فتوی دادن و نوشتن رسالة عملیّه.

ـ لزوم تبلیغ بر طلّاب از اوّلین سال ملبّس شدن و فوائد آن.

ـ توصیه هائی به اهل منبر و روضه.

منتخبی از بخش دوّم کتاب (سلوک و عرفان):

ـ مقام و منزلت و اوصاف أولیاء‌الهی و انسان‌کامل.

ـ تصوّر مقامات اولیاء‌خدا برای غیرکاملین ممکن نیست.

ـ مرحوم علّامه مصداق حقیقی انسان‌کامل بودند.

ـ شواهدی بر وصول مرحوم علّامه به قلّه توحید با وجود شدّت کتمان ایشان.

ـ دو شاخصة عمده برای موفقیّت مرحوم علّامه در طیّ‌طریق‌الی‌الـله.

ـ به فعلیّت رسیدن استعدادهای مرحوم علّامه به عنایت پروردگار و لطف اساتید بود.

ـ رفع حجاب زمان و مکان برای اولیاء‌خدا.

ـ حقیقت ولایت تعدّد بردار نیست.

ـ مقام شیعیان کامل در سیر طولی و عرضی نسبت به ائمّه علیهم‌السّلام.

ـ إکمال ایمان با ورود در تحت ولایت اولیاء‌خدا.

ـ شدّت عشق و محبّت مرحوم علّامه به مرحوم حدّاد.

ـ آثار رفاقت فی‌الـله در سیر انسان.

ـ اختلاف سعة اولیاء‌خدا با یکدیگر.

ـ لزوم بیداری سحر و بین‌الطّلوعین برای سالکین راه خدا.

ـ سؤالی از مرحوم حدّاد دربارة عشق و محبّت به پروردگار.

ـ آثار طلوع عشق حضرت ربّ بر قلب‌سالک.

ـ استاد، گاهی بذر اسفار‌أربعه را یکجا در دل‌سالک قرار می‌دهد.

ـ عامّة مردم خدای خیالی خود را پرستش می‌کنند.

ـ تسلیت نامة مؤلّف به مرحوم علّامه بعد از رحلت مرحوم حدّاد و پاسخ نامه.

ـ تسلّط اولیاء‌خدا و مرحوم علّامه بر نفوس.

ـ اولیاء‌خدا به وساطت امام علیه‌السّلام به مقام قرب می‌رسند.

ـ نمونه‌ای از حلّ مشکلات توسّط مرحوم حدّاد.

ـ نحوة علم و اطّلاع ائمّه علیهم‌السّلام و اولیاء‌الهی از عالم کثرت.

ـ التفات تفصیلی استاد نسبت به امور شاگرد، در صورت ارادة اوست.

ـ حدّاد: آقا سیّد‌محمّد‌حسین، سیّدالطائفتین است.

ـ دفاع و پاسداری کم‌نظیر مرحوم علّامه از حریم توحید و ولایت.

ـ طریقة سلوکی و عرفانی علّامه.

ـ ثمرات وصول به شیخ و راهنمای طریق.

ـ اکثر انسانها کال و نارس از دنیا می‌روند.

ـ راه وصول به معرفت خداوند، فناء و اندکاک أنانیّت انسان است.

ـ کیفیّت سیر نزولی و صعودی سالک‌الی‌الـله.

ـ کیفیّت بقاء بعد از فناء.

ـ در مقام فناء نه کمالی هست و نه ادراک و معرفتی.

ـ معرفت تامّ ممکن به واجب تعالی محال است.

ـ محامل صدور گفتار: «أنا‌الحقّ»، از برخی اولیاء و سالکین‌الی‌الـله».

ـ عجز عارف از معرفت حقیقی خداوند، با لحاظ تعیّن او.

ـ فناء مقامی از مقامات سالک نیست.

ـ نحوة حرکت انسان در عالم و رسیدن او به فناء‌ذاتی.

ـ نظر مرحوم علّامه امکان إفناء‌ذاتی سالک بدست خداوند یا یکی از اولیاء‌الهی است.

ـ همة انسانها به درجة لقاء و فناء خواهند رسید.

ـ تفاوت ادراک مقام فناء و بقاء در حال حیات جسمانی و بعد از مرگ.

ـ هیچ حجابی از حجاب نفس و انانیّت سخت‌تر نیست.

ـ لقاء خدا فقط با طلوع نور عشق خدا ممکن است.

ـ راه تحصیل عشق، التزام به دستورات شریعت و مراقبه است.

ـ ازدیاد محبّت، با مرور محبّت خدا در دل.

ـ اقسام و آثار ذکر.

ـ گفتن برخی از اذکار، احتیاج به اذن خاصّ دارد.

ـ تعیین نوع و عدد ذکر محتاج احاطة تام استاد بر شاگرد است.

ـ سیر آرام و لطیف سالک نشانة کمال استاد است.

ـ نحوة جمع بین ذکر دائمی خدا و انجام امور روزمرّه.

ـ رابطه ذکر با نفی خواطر و فکر.

ـ احتیاج سالک به توسّل و استمداد از اهل‌بیت علیهم‌السّلام در همة احوال.

ـ مرحوم علّامه: جای جای زمین و خاک مشهد بوسیدن دارد.

ـ فقط استاد خبیر، کشف حقیقی را از کشف باطل تشخیص می‌دهد.

ـ قریب‌الوقوع بودن ظهور حضرت ولیّ‌عصر عجّل‌الـله فرجه‌الشّریف.

ـ فرمایش حضرت آیة‌الـله انصاری‌همدانی دربارة سفیانی و ظهور.

ـ ملاقات آیة‌الـله سیّد‌موسی‌صدر با عثمان بن عنبسه در ارتش سوریه.

ـ تأخیر در ظهور برای کسیکه امام خود را شناخته ضرری ندارد.

ـ معنای اخلاص و ضرورت آن در سلوک‌إلی‌الـله.

ـ عامل حرکت سالک، محبّت و ارادت به استاد.

ـ از آفات سلوک، تبعیض در انجام دستورات استاد است.

ـ حدود مماشات استاد با شاگرد.

ـ راه‌های شناخت استاد عام و پی‌بردن به کمال او.

ـ سلسلة عرفانی مرحوم علامة والد.

ـ عدم جواز دستور گرفتن هم‌عرض از چند استاد.

ـ استاد در همة حالات در فلب و باطن خود متوجّه شاگرد است.

ـ زن و مرد در رسیدن به عالم قدس و توحید با‌هم تفاوتی ندارند.

ـ رفقای طریق، دقائق آداب سلوک را به یکدیگر می‌آموزند.

ـ تشدید نشاط و عشق به خداوند در جلسات ذکر خدا.

ـ معاشرت بی‌حساب و کتاب، از دست‌دادن سرمایة سالک است.

ـ لزوم استفادة سالک از فیض بیداری شب و بیداری بین‌الطلوعین.

ـ برای رسیدن به توحید پروردگار باید مرارت‌ها را تحمّل نمود.

ـ تا یک ذرّه انانیّت در انسان هست محال است به حقیقت برسد

ـ قیاس اهل توحید با اهل کشف و کرامات قیاس مع‌الفارق است.

ـ مکاشفات و کرامات دلالت بر کمال سالک یا عدم آن ندارد.

ـ سالک‌الی‌الـله، به مادون معرفت‌ذات خداوند قناعت نمی‌کند.