اين جزوه حاوى دو نامهاى است كه ميان حاكم سنّى مذهب بخارا و حاكم شيعةخراسان در دو قرن پيش ردّ و بدل گرديده است.
در سنة ۱۲۰۲ قمرى از والى ماوراءالنّهر (أميرمعصوم بيك ابن دانيال) نامهاى به حاكمخراسان (اميرمحمّد خان) ارسال مىشود كه مشحون از تهمتها و ناسزاها و تهديدهاست.
اميرخراسان از مولى محمّد رفيع بن عبدالواحدطبسى كه از علماء و أفاضل آن عصر بوده ميخواهد که پاسخ استواری را انشاء نمايد.
بجهت منطق متين و انشاء دلنشينِ مكتوب خراسان و خطّ زيبا و نمكين ناسخ آن كه از بدايع تحرير به شمار مىرود ، علاّمة مؤلّف قدّسسرّه عين هر دونامه را به زيور طبع آراسته و بامقدّمه و تذييلى به اخوان مؤمنين و طلّاب پىگير معارف اهليقين و علماء عاملين اهداء نموده اند.
احوالات و تاريخ اميرخراسان و امير بخارا و نگارندة نامة اميرخراسان مشروحاً در مقدّمه کتاب بيان گرديده است.
نامة اميربخارا در چهار صفحه و پاسخ نامه در چهل و دو صفحه صورت گرفته است.