کلام مرحوم آیت الله خویی درباره مرحوم علامه طهرانی

كلام مرحوم آيت‌الله خوئی درباره مرحوم علاّمه طهرانی

نویسنده: آیت الله حاج سید محمد صادق حسینی طهرانی

منبع: نور مجرد صفحه ۶۶

مرحوم علامه طهرانی مى‌فرمودند: زمانى كه در نجف أشرف، خدمت مرحوم آيت‌اللـه خوئى درس خارج اصول مى‌خوانديم، ايشان تصميم داشتند يك درس خارج فقه نيز شروع كنند، ولى آن را مشروط كرده بودند به شركت دو نفر از تلامذه خود و فرموده بودند:

«اگر دو نفر در اين درس حاضر شوند درس را آغاز مى‌كنم.»

آن دو نفر يكى حضرت علاّمه والد رضوان‌اللـه‌تعالى‌عليه بودند و ديگرى حضرت آيت‌اللـه سيستانى مدّظلّه‌العالى.

و نيز مى‌فرمودند: هنگامى كه تصميم داشتم از نجف أشرف به طهران مراجعت كنم، مرحوم آيت‌اللـه خوئى به من فرمودند:

«آقا سيّدمحمّدحسين! شما در نجف بمانيد و به طهران نرويد؛ اگر در اينجا بمانيد بعد از من لا يَخْتلِف علَيكَ اثْنان.»

يعنى حتّى دو نفر از علماء هم در مرجعيّت شما اختلاف نمى‌كنند.

و زمانى كه ايشان از حضرت آيت‌اللـه حاج شيخ محمّد جواد أنصارى همدانى قدّس‌اللـه‌نفسه‌الزّكيّه، كسب مصلحت مى‌كنند كه براى معنويّت و سلوك عرفانى ايشان كدام بهتر است؟ ايران يا نجف أشرف؟ ايشان فرموده بودند: بعدا جواب ميدهم. و پس از يك شبانه روز، در حضور جمعى فرموده بودند: نجف خوب است، طهران هم خوب است، ولى اگر نجف بمانى آنچه كسب مى‌كنى همه‌اش براى خودت؛ و اگر در طهران بمانى در آنچه بدست مى‌آورى شركت مى‌كنيم! و چون اين پاسخ دلالت بر أرجحيّت طهران داشته، ايشان فورا تصميم به مراجعت به طهران مى‌گيرند.^[۱]

پانویس