تلاش عده ای برای باقی ماندن مرحوم علامه طهرانی در نجف

نویسنده:آیت الله حاج سید محمد صادق حسینی طهرانی

منبع: نور مجرد صفحه ۶۶

تلاش عدّه‌اى براى باقى‌ماندن مرحوم علاّمه طهرانی در نجف

عدّه‌اى كه از تصميم ايشان نسبت به بازگشت به ايران با خبر مى‌شوند نزد مرحوم آيت‌اللـه حاجّ سيّدعبدالهادى شيرازى رحمة‌اللـه‌عليه رفته و از ايشان تقاضا مى‌كنند كه بازگشت و مراجعت حضرت علاّمه والد را به طهران منع كنند و حكم به تحريم مراجعت و ترك نجف أشرف نمايند!

ايشان مى‌فرمودند:

من نگران و مضطرب شدم كه اگر آيت‌اللـه شيرازى حكم كنند، چه مى‌شود؟ چه كنم؟ چاره كار چيست؟ خصوصا كه خود ايشان نيز مايل به رفتن من نبودند.

حضرت آيت‌اللـه حاجّ سيّدعبدالهادى شيرازى مرا خواستند و علّت و دليل مراجعت مرا جويا شدند، بنده عذر آوردم كه خانم والده به برونشيت و ورم ريه مبتلا هستند، و به واسطه عجّه‌ها و بادهاى شديد نجف كه همراه با گردوغبار است، تنفّس ايشان مشكل مى‌شود و برايشان ضرر دارد، لذا براى بهبودى حال خانم‌والده بايد به منطقه‌اى برويم كه آب و هواى مناسبى داشته باشد. و واقعا هم چنين بود كه ماندن در نجف براى والده از جهت جسمى مطلوب نبود.

آيت‌اللـه شيرازى نيز عذر ما را پذيرفته و از تصميم خود منصرف شدند وگرنه بنا بود حكم كنند.

البتّه خود ايشان ابتدا قصد داشتند رحل اقامت خويش را در آستانه مباركه مولى‌الموالى أميرالمؤمنين عليه‌أفضل‌صلوات‌المصلّين فرود آورده و آنجا را موطن اصلى خود قرار دهند و از نفحات ربّانيّه‌اى كه از آن بارگاه قدس و مهبّ عنايات علوى بر قلوب و دل‌هاى طالبان علم مى‌وزد بهره‌مند شده و از سرچشمه تسنيم كه از زير پاى آن حضرت جارى است، جان خود را سيراب كنند، ولى به جهت امتثال فرمايش مرحوم حضرت آيت‌اللـه أنصارى رحمة‌اللـه‌عليه تصميم به مراجعت به طهران مى‌گيرند.