حفظ قرآن

نویسنده: حضرت علامه آیت الله حسینی طهرانی

منبع: آیت نور صفحه ۵۳۲ تا ۵۳۴

تأكيد علامه طهرانی بر حفظ قرآن‌

حفظ قرآن كه اينك بحمد الله با عنايات مقام معظّم رهبرى و برنامه ريزى‌ها و تشويق‌هاى رسمى و غير رسمى جايگاه خوبى را نسبت به‌گذشته دارد، از ديرباز مورد نظر مرحوم علامه طهرانی بوده و بر آن تأكيد داشتند:

«ما شيعيان بايد اعتراف كنيم كه به قرآن وارد نيستيم، بچّه‌هاى ما قرآن نمى‌دانند، در حالى كه بچه زود قرآن را حفظ مي‌كند. پسرهاى پانزده ساله ما بايد قرآن را حفظ باشند. »^[۱]

«... و جامع بين حكمت نظرى و عرفان عملى، و در فقه خبير و بصير، و به سيره رسول الله و منهاج پيشوايان دينى داراى اطّلاع تامّ، و به قرآن مجيد كتاب الهى وارد، و از شأن نزول و تفسير آيات كاملًا با خبر بوده، و خودشان نيز قرآن و يا بيشترِ از آن را حفظ داشته باشند. »^[۲]

«انسان نبايد به يك سوره خاص مثل سوره توحيد و يا قدر و يا نصر در تمام نمازهاى خود اكتفا كند، اين موجب تضييع و مهجوريّت قرآن مي‌شود.

مقدارى را كه هر مسلمان از قرآن متحمّل است همان مقدارى است كه از بَر دارد و ميتواند از حفظ بخواند، نه آن كه ميتواند به مصحف مراجعه كند و از روى آن بخواند.

مسلمينى كه فقط به سوره قُل هو اللهُ أحد و سوره إنّا أنزلنَه فى ليلةِ القدر در نمازهاى خود اكتفا مى‌كنند، در صورتيكه همان مقدار را حفظ داشته باشند نه بيشتر از آن را، فقط به مقدار همان سوره از قرآن را تحمّل كرده‌اند؛ و از ما بقى قرآن بهره ندارند.»^[۳]

پانویس