سیره تحصیلی علامه طهرانی

سیره تحصیلی علامه طهرانی

منبع: آیت نور صفحه ۱۱۱ و ۱۱۲

مرحوم علامه طهرانی با وجود داشتن استعدادى شگرف و حافظه‌اى قوى و موقعيّت بالاى علمى در دروس غير طلبگى، تنها به حضور در دروس و استماع درسها و مطالعه آن و حركت بر اساس شيوه متداول تحصيل اكتفا نمى‌كردند؛ بلكه با جدّيّتى تمام در پيدا كردن اساتيد زبده تلاش مى‌نمودند و آنگاه در بهره بردن از آنان بسيار ساعى و كوشا بودند، و همچون تشنه‌اى كه به آب حيات رسيده باشد با هيجانى فوق العاده در فراگيرى علوم همّت بخرج ميدادند و ساعتهاى متمادى وقت خود را در مطالعه و ثبت و ضبط دروس سپرى مى‌ساختند. خودشان در اين زمينه مى‌نويسند:

« ما كه در حوزه مقدّسه علميّه قم مشغول كار شديم خيلى خوب كار ميكرديم. من در شبانه روز علاوه بر اوقاتى كه درس ميخواندم ده ساعت تمام هم مطالعه ميكردم ... و باز هم مى‌گفتم: خدايا اى كاش به من يك وقت بيشترى‌مي دادى و شبانه روز را قدرى امتداد ميدادى تا ما آنطور كه ميل داريم بتوانيم به كارها و نوشتجات و دروسمان برسيم ...»[۱]

كارهاى جنبى‌

حضرت علّامه در طول دوره تحصيل قم فقط به درس و بحث اكتفا نمى‌كردند بلكه تلاشهاى علمى ديگرى نيز داشتند كه يكى از آنها استنساخ كتب با ارزش بود. در آن دوران كه وسائل زيادى براى تكثير وجود نداشت و متداول‌ترين راه آن استنساخ دستى بود، عاشقان علم و معرفت از روى آثار ارزشمند ديگران نسخه بردارى ميكردند. ايشان هم با پشتكار بسيار و همّتى والا از نسخه‌هاى نفيسى از آثار ديگران كه در نزد اساتيد خود مى‌يافتند و هنوز طبع نشده بود، نسخه بردارى ميكردند. و در همه آنها دقّت، زيبائى، خوش خطّى، يكدستى و امانت‌دارى را در سطحى عالى رعايت مى‌نمودند كه به حق، يادگارى ارزشمند در اين زمينه از خود بجاى گذاشته‌اند؛ و به برخى از آنها در نوشته‌هاى خود اشاره نموده‌اند كه به تفصيل در فصل هفتم بدان خواهيم پرداخت.

پانویس