عارضه سکته قلبی علامه طهرانی

منبع: آیت نور صفحه ۶۰۸ تا ۶۱۰

عارضه سکته قلبی علامه طهرانی

نمونه ديگرى كه در اين مجال مى‌توانيم از قلم مبارك ايشان ذكر كنيم جريان عارضه سكته قلبى است كه در ماه شوّال المكرّم سال ۱۴۱۲ هجريّه قمريّه، دقيقا در روزى كه از تأليف كتاب شريف «روح مجرّد» فارغ شده بودند براى ايشان رخ داده است.

نامه علامه طهرانی در جواب نامه مرحوم آية الله گلپايگانى‌

حالات حضرت آقا در اين بيمارى همانند ديگر ابتلائاتشان بسيار ديدنى است كه خود در جواب نامه مرحوم آية الله حاج سيّد محمّد رضا گلپايگانى‌رحمة الله عليه كه براى احوالپرسى و تفقّد از ايشان فرستاده‌اند به گوشه‌اى از آن اشاره فرموده‌اند

يك طُغرى نامه شريفه مشحون به ألطاف خاصّه و مراحم ساميه از دعا و حالپرسى و تفقّد از عارضه وارده و استعلام از أحوال فعليّه حقير توسّط آن مخدوم ارجمند واصل؛ و از عنايات خاصّه حضرت أحديّت سپاسگزارم كه حقير ناچيز را مورد تفقّد آن سرور قرار داده، و ذرّه‌اى را در ضمير منير آن عالم ربّانى متمكّن فرموده، تا بدينوسيله مورد دعا و رحمت قرار گيرم. نَحمَده على ءَالآئه كما نَحمَده على بلآئه و نَستعينُه على هذه النّفوسِ البِطآء عمّا امِرَتْ به السِّراعِ إلى ما نُهيَتْ عنه و نَستغِفره ممّا أحاط به علمُه و أحصاه كتابُه، علمٌ غيرُ غادر و كتابٌ غيرُ مُغادِر.

بارى عين ألطاف است ساقى آنچه ريخت. عارضه سكته قلبى حقير موقعى مرحمت شد كه در نهايت خوشى و مسرّت بودم؛ و با پايان دادن يكى از كتب محرّره از بيرونى به اندرون آمده و البُشرى البُشرى گفتن بدون اختيار از زبانم به همراهان جارى بود. براى بنده مثل آفتاب روشن است كه عين رحمت و خير و موجب كفّاره معاصى و خطايا بوده است، فحمدًا له ثمّ حمدًا؛ و شكرًا له ثمّ شكرًا.

مدّتى در مستشفى بسترى و سپس به منزل منتقل، و الحمد للّه باز از فيضان رحمت واسعه حقّ و مهماندارى صاحبخانه حضرت علىّ بن موسى الرّضا عليه آلاف التّحيّة و الثّنآء حال رو به بهبودى، و كم و بيش به نوشتجات دست آزيده‌ام و مجلّد چهاردهم از «امام شناسى» از «دوره علوم و معارف‌اسلام» به نيمه رسيده است تا خدا چه خواهد؛ اللهمّ أحْيِنى ما كانتِ الحيوةُ خيرًا لى و أمِتنى إذا كانتِ المَماةُ خيرًا لى و رَضِّنى من العَيش بما قَسمتَ لى حتّى لا احبَّ تعجيلَ ما أخَّرتَ و لا تأخيرَ ما عجَّلتَ.

فقط مسألت در غفران إلهى، و امضاى مساعى در راه ولايت حقّه حقيقيّه، و عافيت از زنگارهاى نفسانى است و بس. خداوند وجود آن سرور مكرّم را از جميع آفات و عاهات مصون بدارد و ذُخرًا للإسلام و المسلمين طول عمر مقرون به عافيت عنايت فرمايد و در مظانّ استجابت دعوات كه شامل جميع اوقات آن حضرت است حقير را از توجّه و دعاى مخصوص ايشان محروم ندارد. نسألُ اللهَ تعالى أن يُعطيَكمُ السّلامةَ و العافيةَ المطلقةَ و يُديمَ فى عمركمُ المُنيفِ و أن لا يُريَكم أىَّ مكروه.

و السّلام عليكم و رحمة الله و بركاته‌

مشهد مقدّس سيّد محمد حسين الحسينىّ الطّهرانىّ‌

۲۸ صفر ۱۴۱۳»

بارى، عوارض اين عارضه قلبى در وجود شريف حضرت آقا ماندگار شد و نهايةً منجرّ به ارتحال ملكوتى و فقدان جانسوز آن بزرگمرد الهى گرديد كه بدان اشاره خواهيم كرد.