مادر بزرگوار علامه طهرانی بانو رقيّه فرزند سيّد محمّد تقى طهرانى بودهاند
ایشان از طرف پدر از سلسله سادات و نسل مطهّر رسول خدا صلّى الله عليه و آله و سلّم و از خاندانى صالح و با تقوا بودهاند. مرحوم علامه در پشت تصوير پدر ايشان نوشتهاند:
«بسم الله الرّحمن الرّحيم
تصوير مرحوم جدّ مادرى حقير: سید محمد حسین حسینی طهرانی است يعنى والد مادر. نامشان سيّد محمّد تقى طهرانى بوده است. وفاتشان در سنه ۱۳۳۲ هجريّه قمريّه بوده و تولّدشان معلوم نيست. ولى آنچه مشخّص است در حدود سنّ همين سنواتى كه تصوير نشان ميدهد رحلت نكردهاند.
ايشان از تجّار محترم و مشهور به صدق و امانت طهران بودهاند و مرحوم والد ما رضوان الله عليه از ايشان بسيار تمجيد ميكرد و مىستود. شغلشان خريد و فروش چرم و سرّاجى بوده و در بازار سرّاجها دو دهنه دكّان متّصل به هم داشته است.»
مادر علامه طهرانی از طرف مادر نیز برخاسته از بيت علم و فضيلت و تقوا يعنى خاندان نراقى بودهاند:
و مرحوم حاج ملّا مهدى نراقى جدّ أعلاى مادرى ماست از طرف مادر، يعنى پدر مادر مادر مادر مادر حقير است. و بنابراين فرزندش ملّا احمد نراقى دائى جدّه أعلاى ما و فرزند او حاج ملّا محمّد، دائىزاده جدّه أعلاى ماست.» [۱]
والده مرحوم علامه طهرانی پس از سالها خدمت و تلاش در منزل آية الله حاج سيّد محمّد صادق طهرانى و تربيت فرزندانى پاك و صالح، پانزده سال پس از رحلت ايشان در چهل سالگىِ فرزند برومندشان حضرت آقا، پس از آنكه مدّتى مديد به كسالت قلب و سينه مبتلا بودند، در روز بيست و هشتم ماه شعبان المعظّم يكهزار و سيصد و هشتاد و پنج هجرى قمرى دو ساعت از ظهر گذشته در طهران از دنيا رحلت نمودند. غسل و تكفين در منزل انجام و فرداى آن روز جنازه به قم حمل شد و پس از طواف بر دور مرقد مطهّر بىبى حضرت معصومه سلام الله عليها در قبرستان قريب به صحن مطهّر، معروف به قبرستان حاج شيخ عبد الكريم دفن شدند.[۲]
۱. «مهر تابان» ص ۸۶ و ۸۷(و نيز در «معاد شناسی» ج ۲، ص ۲۲۲؛ و «رسالة حول مسألة رؤية الهلال» ص ۵۶؛ و «ولايت فقيه در حكومت اسلام» ج ۳، ص ۱۵؛ و غير اينها از آثارشان به مناسبت ذكر نمودهاند.)
۲. «جُنگ خطّى ۱۴» ص ۸۱؛ و «روح مجرّد» ص ۱۴۷