راه تحصیل عشق، التزام به دستورات شریعت و مراقبه است

نویسنده:آیت الله حاج سید محمد صادق حسینی طهرانی

منبع: کتاب نور مجرد

راه تحصيل عشق، التزام به دستورات شريعت و مراقبه است

أمّا راه تحصيل اين عشق و محبّت، همان التزام تامّ به دستورات شريعت همراه با إخلاص و توجّه، و به تعبيرى همان «مراقبه» است. ^[۱]

در رساله لبّ‌اللباب مى‌فرمايند:

‎در أثر مراقبه شديد و اهتمام به آن، آثار حبّ و عشق در ضمير سالك هويدا مى‌شود. زيرا عشق به جمال و كمال على‌الإطلاق فطرى بشر بوده و با نهاد او خمير شده و در ذات او به‌وديعت گذارده‌شده‌است، ليكن علاقه به كثرات و حبّ به مادّيّات حجابهاى عشق فطرى مى‌گردند و نمى‌گذارند كه اين پرتو أزلى ظاهر گردد. بواسطه مراقبه، كم‌كم حجابها ضعيف شده تا بالأخره از ميان مى‌رود، و آن عشق و حبّ فطرى ظهور نموده و ضمير انسان را به آن مبدأ جمال و كمال رهبرى ميكند. ^[۲]

مى‌فرمودند:

«براى زيادشدن عشق سالك، خواندن شرح حال كسانى كه آتش عشق و محبّت به خداوند در وجودشان شعله‌ور شده و در فراق پروردگار سوخته‌اند، و مطالعه حالات و مجاهدات ايشان مفيداست. و همچنين خواندن اشعار آتشين عرفانى همچون أشعار مرحوم خواجه حافظ و اشعار ابن‌فارض بسيار تأثير دارد. و مرحوم قاضى قدّس‌سره مى‌فرموده‌اند: هر كس تائيّه ابن فارض را حفظ كند عشق خداوند در دل او طلوع مى‌نمايد.» ^[۳]

پانویس