نویسنده: حضرت علامه آیت الله حسینی طهرانی
منبع: آیت نور صفحه ۴۵۷ تا ۴۶۴
مرحوم علامه طهرانی رضوان الله عليه بر اساس حسّاسيّت و دقّت فوق العادهاى كه نسبت به قرآن و لزوم توجّه تمام عيار به آن داشتند- كه در بحث قرآن مدارى ايشان إن شآء الله اشاره خواهيم كرد- بر شناخت قرآن و تشريح و تفسير آيات آن تأكيد داشته و خودشان سالهاى متمادى: متجاوز از بيست سال در مسجد قائم طهران جلسه تفسير قرآن برگزار مىنمودند. در آثار مكتوبشان نيز در هر بحثى وارد مىشوند قبل از هر چيز به تفسير آيات مربوطه پرداخته آنگاه به نقل و بررسى روايات و تحليل و تجزيه وقايع تاريخى و ... وارد مىشوند، كه با مراجعه اجمالى به كتابهايشان اين مطلب بدست مىآيد.
ايشان خود را شاگرد تفسيرى علّامه طباطبائى قدّس سرّه ميدانستند، و بهترين روش تفسيرى را هم همان روش تفسيرى ايشان و استاد بزرگوارشان: مرحوم آية الله حاج ميرزا على آقاى قاضى رضوان الله عليه كه تفسير قرآن به قرآن است معرّفى مىنمودند. روشى كه مرحوم قاضى بر آن سبك، تفسيرى از ابتداى قرآن تا سوره أنعام نوشتهاند و شاگردان خود را به آن ترغيب فرمودهاند، كه علّامه طباطبائى كرارا ميفرمودند: «ما اين روش تفسيرى را از مرحوم قاضى داريم»[۱]
همچنين براى تفسير «الميزان» ده امتياز بزرگ شمرده آن را بهترين تفسير جهان اسلام معرّفى ميكردند.
نوشتار اصلی: تفسیر «المیزان» از منظرعلامه طهرانی
نوشتار اصلی: کارهای قرآنی مستقل و ضمنی علامه طهرانی
۱. «مهر تابان» ص ۶۳