نویسنده:آیت الله حاج سید محمد صادق حسینی طهرانی
منبع: کتاب نور مجرد
يك بار حقير در أوان جوانى خدمت ايشان عرضكردم: هر وقت مدينه منورّه براى زيارت حضرت رسولأكرم صلّىاللـهعليهوآلهوسلّم به حرم مطهّر مشرّف مىشوم، موقع تشرّف همين كه به خاطر مىآورم كه غاصبان خلافت نيز در آن مكان و مجاور پيغمبر أكرم صلّىاللـهعليهوآلهوسلّم دفن شدهاند، آن جمعيّت خاطر و حضور قلبى را كه در زيارت لازم است، از دست داده و طواف قبر مطهّر و مضجع شريف آن حضرت برايم سخت و مشكل مىشود.[۱]
چون در يك قسمت از مطاف، حضرت مدفونند و در قسمت ديگر آن ابتدا أبوبكر و بعد عمربنخطّاب دفن شدهاند.
حضرت علامه والد (ره) فرمودند:
شما هنگام ورود به مسجدالنّبى و در مواقع تشرّف و زيارت آنحضرت، أصلاً نبايد غير رسول خدا را ببينيد! چون آن دو نفر نيستند، آنها ظلمت محضاند و آنجا كه نورى مثل نور رسولخدا صلّىاللـهعليه وآلهوسلّم وجود دارد أثرى از آنها باقى نمىماند. نور رسولخدا همهجا را گرفته،مسجدالنّبى، مدينه منوّره، بلكه همه عالم وجود از نور آنحضرت روشن و منوّر است و با آن نور عظيم و خيرهكننده ديگر جايى براى ظلمت باقىنمىماند.
۱. سابقا طواف مرقد مطهّر ممكن بود و اين موانع فعلى وجود نداشت، و در سفر أوّلى كه خدمت علاّمهوالد به مدينهمنوّره مشرّفشديم، دور مرقد مطهّر طواف كامل مىكرديم، ولى در سفرهاى بعدى به علّت موانعى كه قرار داده بودند موفّق به طواف كامل نمىشديم و به مقدار ممكن اكتفاء مىنموديم.